در زبان انگلیسی، مانند فارسی و هر زبان دیگری، از ضمایر به‌جای اسم‌ها و عبارات اسمی استفاده میکنیم، پس میتوان گفت ضمیر واژه‌ایست که میتواند جایگزین گروه‌اسمی یا اسم شود.
مثلا:
The children were in the garden. They were getting wet.
کودکان در باغچه بودند. آنها داشتند خیس میشدند.
A: What’s in that?
B: I don’t know. It’s for you.
الف) توش چیه؟
ب) نمیدونم، واسه توئه.
You don’t need to make me a cup of tea. I’ll do it myself.
لازم نیست برام چای بریزی. خودم اینکار رو میکنم.
همچنین ضمایر میتوانند با اصلاح‌کننده‌های پیشین و پسین (pre- and postmodifiers) و متمم‌ها (complements) جایگزین عبارات اسمی بشن.
مثلا:
A:Did you mean you think she’s wrong?
B:Yes, I meant just that. (premodified pronoun)
الف) منظورت این بود که فر میکنی اشتباه میکنه؟
ب) آره، منظورم دقیقا همین بود. (همراه با اصلاح‌کننده‌ی پیشین)
I made cakes and she ate them all. (postmodified pronoun)
من کیک پختم او همه‌ش رو خورد. (ضمیر اصلاح‌کننده‌ی پسین)
We’re looking for someone young and energetic. (Pronoun and complement)
ما دنبال شخصی جوان و پرانرژی هستیم. (ضمیر و متمم)
ضمایر انواع مختلفی دارند:
| examples | Type of pronoun |
| I/me, you, we/us, she/her, it, they/them | Personal شخصی |
| mine, ours, hers | Possessive ملکی |
| ourselves, myself, himself | Reflexive انعکاسی |
| who, whose, which, what | Interrogative پرسشی |
| this, that, these, those | Demonstrative اشاره |
| -body, -one, -thing, one, you, they | Indefinite نامعین |
| each other/each other’s, one another/one another’s | Reciprocal متقابل یا دوسویه |
| who, whom, whose, which, that | موصولیrelative |
استفاده از تخصیص‌گرها به جای ضمایر
بعضی از تخصیص‌گرها (determiner ) میتوانند در جایگاه ضمایر به‌کار برده شوند. البته در این صورت نباید اسمی بعدش قرار بگیرد و در صورت واضح بودن معنی، به اسم نیازی نیست.
A:Have you read any poems by Lorca?
B:Yes. I’ve read a few.
الف) هیچ شعری از لورکا خوندی؟
ب) آره، یه چندتایی خوندم.